|
 |
|
 |
| |
Կազմակերպութիւններին ու անհատներին |
|
 |
|
 |
| |
Źąņåćīšč’: Haiots Ashkharh |
Ķīāīńņü īņ: Admin | 30.08.2007, 23:16
Մեծարոյ բարեկամներ,
առաջարկում ենք սոյն փաստաթուղթը քննարկել եւ ընդունել իբրեւ ազային ուժերին միաւորող ծրաիր: Ընդունելու դէպքում յորդորում ենք հանդէս աք Մամիկոնէից Տարօնականների ուխտի Հանանակին միաւորուելու պաշտօնական Յայտարարութեամբ:
2007 թ, օոստոսի 11-ին Երեւանում տեղի ունեցաւ
ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑ ՏԱՐՕՆԱԿԱՆՆԵՐԻ ՈՒԽՏ կազմակերպութեան հիմնադիր ժողովը, որը
քննարկելուց յետոյ միաձայնութեամբ ընդունեց փաստաթղթերի սոյն փաթեթը եւ ՀԱՆԳԱՆԱԿԸ:
ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑ ՏԱՐՕՆԱԿԱՆՆԵՐԻ ՈՒԽՏ
(ՀԻՄՆԱԴՐՈՅԹՆԵՐՆ ՈՒ ՎԵՐԱԿԱՆԳՆԵԼՈՒ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹԻՒՆԸ)
Յելանելն մեր հանդէպ ամբոխին Բելայ` դիպել ջանասցուք տեղւոյն, ուր անցեալ կայցէ ի մէջ խռան քաջացն Բէլ: Զի կամ մեռցուք, եւ աղխ մեր ի ծառայութիւն Բելայ
կացցէ, կամ զաջողութիւն մատանց մերոց ի նա ցուցեալ` ցրուեսցի ամբոխն, եւ մեք
եղիցուք յաղթութիւն ստացեալք (Երբ մենք ելնենք Բէլի ամբոխի դէմ, աշխատենք խփել այնտեղ, որտեղ կաննած կը լինի Բէլը քաջերի խուռն բազմութեան մէջ: Որպէսզի կամ մեռնենք, եւ մեր աղխը Բէլի ծառայութեան տակ ընկնի եւ կամ մեր մատների յաջողութիւնը նրա վրայ ցոյց տալով` ցրուի ամբոխը եւ մենք յաղթենք ):
Հայկ Նահապետ
Մովսէս Խորենացի, Պատմութիւն հայոց, լ. ԺԱ
Քաջութեամբ մեռցուք ի վերայ աշխարհիս մեր եւ ի վերայ ազիս մեր եւ մի տեսցին աչք մեր, կոխան ոտից պղծալից լեալ, զսրբարանս մեր:
(Քաջութեամբ մեռնենք մեր աշխարհի եւ մեր ազի համար եւ թող մեր աչքերը չտեսնեն
մեր սրբարանների ոտնակոխ լինելն ու պղծուելը): Ղուոնդ Երէց, Պատմութիւն, լ.ԺԴ
ՈՒԽՏ ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑ
Ժամանակը չէ± ամէն հայ մարդ զինւորարուի
ՙՄամիկոնեանների ուխտ՚-ին՚
Գարեին Նժդեհ
1.Մեր երկրին ու բնակչութեանը սպառնացող հոեւոր, ընկերային ու տնտեսական աղէտի պատճառը մէկն է. Հայաստանի Հանրապետութեան ղեկավարութիւնն ազի ընտրանու ձեռքը չէ: Ազի ընտրանին մեր ժողովրդի յաւերժական առաջնորդների (Հայկ նահապետից մինչեւ Մամիկոնեաններ, ս.Վարդանից Գարեին Նժդեհ) աղափարներն ընդունող, նրանց ործը շարունակելու-ործադրելու պատրաստակամ նուիրեալ հետեւորդներ են:
Ժողովրդի ու հայրենիքի ապաայով մտահո անձանց եւ կառոյցների խնդիրն է` իշխանութեան բերել ազի իմացական ընտրանուն:
2.Աւելի քան 15-20 տարի է տարբեր անձինք եւ ործիչներ յայտարարում են թէ մեր խնդիրները լուծելու համար պէտք է ունենանք ազային աղափարախօսութիւն, որը պէտք է դրուած լինի քաղաքական ուժերի եւ կուսակցութիւնների ծրարերի հիմքում:
Ի դարի սկզբին մեր մտաւորականներն այդպէս էին ասում հայոց երաժշտութեան ու Ճարտարապետութեան մասին` առաջարկելով հիմնել-ստեղծել սեփականը: Եւ մենք ազային երաժշտութեան եւ ճարտարապետութեան յարութիւնը չէինք ունենա, եթէ Կոմիտաս վարդապետը եւ Թորոս Թորամանեանը չապացուցէին դրանց ոյութիւնը եւ չը վերականնէին:
Նոյնն է պարաան նաեւ հայոց ազային աղափարախօսութեան առումով: Մեծամասնութեան կարծիքով մենք դա չունենք եւ նո°ր պիտի ստեղծենք:
Մինչդեռ մենք պէտք չունենք նորից ստեղծելու հայոց ազային աղափարախօսութիւն,որը 4500 տարի առաջ իր աննախադէպ ու անկրկնելի հոեւոր ազատամարտով հիմնել է Հայկ Նահապետը, իսկ մեզանից 1400-1500 տարի առաջ Մամիկոնեանների հետ միասին մշակել, համակարել եւ զօրացրել են հայոց Ոսկեդարի սուրբ այրերը`անուանելով ՈՒԽՏ ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑ:
Ոսկեդարի ործիչներից 1500 տարի յետոյ հայոց ազային աղափարախօսութիւնը 1920-30-ական թթ.վերականնել ու ամբողջացրել է մեր բազմահազարամեայ պատմութեան աստուածապարեւ այրերից մէկը`Գարեին Նժդեհը: Նա ՈՒԽՏ ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑԸ 1919-21թ.թ. Զանեզուրում անուանակոչեց ՙԴաւիթբէկեան ուխտեր՚, 1934 թ.ԱՄՆ-ում` ՙՑեղակրօն ուխտեր՚, իսկ 1936-37 թ. Բուլղարիայում` ՏԱՐՕՆԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ` յայտարարելով ՑԵՂԻ ՅԱՒԻՏԵՆԱԿԱՆ ԶԷՆՔԸ: Աշխարհի մօտ 20 երկրներում աւելի քան 2500 հետեւորդներ ունեցող Գարեին Նժդեհը ծրարել էր 1939 թ. հրաւիրել ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԻՑՆԵՐԻ համահայկական հիմնադիր համաումար, որը Երկրորդ աշխարհամարտը բռնկուելու պատճառով հնարաւոր չեղաւ անցկացնել:
Գարեին Նժդեհի ծրաիրը իրաործելու, մեր Ժողովրդի դաստիարակութիւնն ու ինքնապաշտպանութիւնը տնօրինելու, հայութեան հոեխաթարումն ու հոեփոխումը կասեցնելու, նրան դէպի իր երաոյն նպատակը`Հայրենատիրութիւնը առաջնորդելու համար ազի ընտրանին վերականնում է ՙ ՑԵՂԻ ՅԱՒԻՏԵՆԱԿԱՆ հոեւոր զէնքը՚` ՈՒԽՏ ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑԸ:
3.Ուխտի հիմնադրոյթներն ընդունող ամէն մի հայկական կազմակերպութիւն (հայրենակցական, մշակութային ու ստեղծաործական միութիւններ, իտական, կրթական, տնտեսական, առեւտրային, արտադրական ու այլ կառոյցներ, կուսակցութիւններ) եւ անձ, Հայաստանի Հանրապետութիւնում լինի թէ սփիւռքում, թող անդամարուի Մամիկոնէից Ուխտին, որը կուսակցութիւն չէ, այլ իր հիմնադրոյթներն ընդունող անձանց, կազմակերպութիւնների, նաեւ կուսակցութիւնների համահայկական համախմբում:
Ահաւասիկ ՄԱՄԻԿՈՆԷԻՑ ՏԱՐՕՆԱԿԱՆՆԵՐԻ ՈՒԽՏԻ էութիւնը բացայայտող մտքերի մի փունջ, որ տարբեր առիթներով արտայայտել են աղափարախօսութեան վերականնողներ Գարեին Նժդեհն ու նրա մերձաւորաոյն ընկեր, Ի դարի համաշխարհային իմաստաիտութեան մեծաոյն դէմքերից մէկը` Հայկ Ասատրեանը եւ ուրիշներ:
Մեր երկրանդի վրայ ուխտերից ամենասրբազանը մի°շտ էլ կնքուած է եղել Աստուծոյ եւ հայրենիքի համար: Deo et Patria! Նմաններից էր Մամիկոնէից Ուխտը:
Գիտակցական իմ ամբողջ կեանքում, ինչպէս եւ իմ վարած բոլոր ճակատամարտերում- Բալկաններում, Ղարաքիլիսում թէ Լեռնահայաստանում- ինձ վարել է այն ոին, որը անուանում եմ Տարօնականութիւն:
ՙՆոր օր՚-ը րում է.ՙտարօնական ոիի առաջնորդները կը պահանջեն, որ ամբողջական Հայաստանի ոիին փոխարինէ անոր մէկ աւառին անունը՚
Իմ յօդուածների ո±ր տողից եզրակացրիք, որ մենք ուզում ենք Հայաստանի ոին փոխարինել անոր ՙմէկ աւառի անունով՚
Տարօնականութիւնը ՙաւառի անու±ն Է՚, թէ հոեւոր բովանդակութիւն
Թոյլատրելի± է շփոթել ՙբառն՚ ու բովանդակութիւնը: Տարօնականութիւնը բովանդակութիւն է, եւ ոչ թէ բառ
Տարօնականութիւնը ես համարել եմ մեր ցեղի ոու (դուք ասացէք-ՙՀայաստանի ոու՚)զոյ ծերը-յաւիտենական արժէքներ ստեղծելու խանդ, եւ այդ արժէքների համար քաջաբար մեռնելու ուխտուածութիւն:
Ի±նչ, նոր է բա±ռը: Այն փաստը, որ ՙՏարօնականութիւն՚ բառը նոր է ործածւում-դեռ ապացոյց չէ, որ նոր է ե°ւ աղափարը, ոին մեր կեանքում: Հայրենիքի համար քաջաբար կռւելու եւ իտակցօրէն մեռնելու տրամադիր ամէն հայ, Մամիկոնեաններէն մինչեւ մեր օրերը, եղած է տարօնական, թէկուզ այն պարզ պատճառով, որ Եղիշէի մատեանը համարուել է Հայոց ազատարութեան աւետարան` մեր բոլոր սերունդների կողմից, որ տարօնաշունչ մեր պատմաիրն է բանաձեւել ՙմահ իտեցեալ՚-ը հայրենիքի համար, եւ սերունդները խանդավառել ՙՄամիկոնեան Ուխտ՚- խորհրդով:
Հայոց պատմութեան փիլիսոփայութեան ծանօթ ու հայրենազաց ամէն մտաւորական հայ կը խոստովանի, որ Մամիկոնեանների Հայաստանը- թէկուզ յաճախ կիսուած, կիսանկախ, կիսակործան-աւելի° հայկական է, աւելի° հայրենիք, եւ աւելի° պաշտամունք պարտադրող, քան է°ր նոյնը` Տիրան Աշխարհակալի
կամ Արտաշէսի օրով:
Ու±ր փնտրել սրա աղտնիքը:
Հոեբանական այդ իրողութեան պատճառներէն առաջինը նրանում է, որ Տարօնի ստեղծած արժէքներէն շատերը կրում են համահայկական կնիք, երկրորդը` նրանք վաւերական են, անմեռ, երրորդ պատճառը-դա Մամիկոնեաններու հայու եւ Հայաստանի յաւիտենականով ապրելու, նրանց համար անշահասիրաբար ործելու ու արիաբար մեռնելու ուխտն է:
Տարօնական ոու քարոզչութիւնը ալիս է նորոելու եւ միաժամանակ, մեկնաբանելու այն խորհուրդը, թէ ինչու± հայութիւնը իր սրտի սնունդը, բազկի ոյժը եւ հաւատի ջերմութիւնը յաւիտենապէս պիտի ստանա Մամիկոնեանների ոիէն եւ ուխտէն:
Տարօնականութիւնը ես անուանել եմ ՙցեղի առաջին հոեւոր զէնքը՚:
Տարօնականութիւ°ն ասել է` Մամիկոնեանների ճամբով, դա ասել է` ցեղի եւ Հայրենիքի համար Մամիկոնեանների պէս մեռնել ուզել եւ մեռնել իտնալ
Հայրենիքը պաշտպանել վաղը կարող են նրանք միայն, որոնք մինչեւ այդ վաղը հոեպէս կը զինուեն Տարօնականութեամբ, այսինքն` Մամիկոնեանների հրաշունչ ռազմիկներէն կը սովորեն ապրել ու ործել միայն ա°յն բանի համար, որի համար արժէ մեռնել, եւ մեռնել ա°յն բանի համար, որի համար արժէ ապրել
Ցեղի եւ Հայրենիքի համար Մամիկոնեանների պէս մեռնել ուզել ու մեռնել իտնալ-ահա° թէ ինչն ենք մենք անուանում Տարօնականութիւն:
Տարօնականների նշանախօսքն է` Աստուած, ցեղ, Հայրենիք:
Անուխտ հայ, ասել է անՈԳԻ, իսկ անՈի հայ, ասել է` աննուէր, անարի, անզօր:
Սրբացնելով ու յաւերժացնելով Մամիկոնեանների ուխտը` եկեղեցին մեր ժողովրդին տուած է ինքնապաշտպանութեան զէնքերից ամենահատուն ու յաղթականը- ՙմահ իտեցեալ՚-ը:
Տարօնականութիւն
դա հայ ռազմիկի ործն է, որ յաղթական եղաւ, որովհետեւ Հայ եկեղեցին օրհնեց նրան:
Տարօնականութիւն
դա նոր ուխտ է տարօնաշունչ Մեսրոպների, Պարթեւների, Խորենացիների շունչով օծուն իմացական նոր առիւծներ հասցնելու. դա ձտումն է`
վազքը մեր ցեղի ոու-մեր լուսեղէն նշանարերի-դէպի արեւը, կեանքի աղբիւրը, լոյսը:
Դա մեր հաւատքն է, թէ մեր այնքան արասաւոր ցեղը դեռ պիտի կրկնէ իր զօրաւոր զաւակները-Վարդանները, Մուշեղները, Վահանները, որ նա պիտի հասցնէ հերոսական սքանչելիքներ ործելու
Դա ցեղի անմահ ընտրանիի ործը շարունակելու ուխտն է:..
Հին, ցեղահո իմաստութիւնն ասել է- եթէ կուզես մէկին բարութիւն անել, բարութիւն արա° նրա զաւակներին: Կուզէ±ք նպաստել տարօնականութեան տարածման -Մամիկոնեանների ոով դաստիարակէք նորահաս սերունդը:
Հայրենատիրութի°ւն - ահա° վերանորոչականի մեր դաւանանքը, որի իրականացումը պիտի ուշանայ այնքան, որքան ուշացաւ մեր ժողովրդի վերանորոումը:
Մարդկային ցեղերի պատմութիւնը իտէ±աւելի մեծ եւ աւելի սուրբ ործ, քան մի ժողովրդի վերանորոումը:
Մարդկային ցեղի մեծաոյն ուսուցիչները մի°շտ էլ հանդիսացել են նրանք, որոնք մարդկանց վեհօրէն մեռնել են սովորեցրել: Այդ տեսակէտով, մամիկոնեանները եղան եւ կը մնան հայութեան յաւիտենօրէն սրբազան ուսուցիչները:
Վերանորոչական Տարօնականութիւնը. դա նմանուելու մի սկզբունք է. ասել է` նմանուի°ր Մամիկոնեան հային, որ զօրաւոր էր դէպի հայրենի երկիրն ու ցեղը տածած սրբազնութեան զացումով եւ նրանց համար մեռնելու իր աննահանջ կամքով:
Վերանորոում ասել է մեր ներքին մարդու կաղապարումը, ըստ մեր նախասիրած պատկերի: Տարօնականութի°ւն- դա հայ մարդու կաղապարումն է` ըստ Մամիկոնեան հայու պատկերի:
Գարեին Նժդեհ
Տարօնականութիւնը ազային արժէքները կորցնող հայութեանը հոեբանօրէն ամբողջացնելու, այդ արժէքները վերարծարծելու եւ այդ համազային արժէքների պաշտամունքի, ազի Բարոյական վերանորոումի համահայկական, ոչ կուսակցական հոենորոչական, դաստիարակչական շարժում է, ուսմունք, որը իրաործելը եւ ործադրելը պիտի մնա կուսակցութիւններին: Տարօնի բոլոր պատմական ործերը համահայկական են եղել, որով եւ` անկուսակցական:
Տարոնականը աստուածահաղորդ է: Սկզբից մինչեւ այժմ այսպիսին է տարօնական հայը. ցեղի ոյութեան պայքարի մէջ զուտ հայկական կրօնական խանդ դնող:
Կրօնականութիւն դնել ազի ճակատաիրը շոշափող հարցերու եւ այդ ճակատաիրը վարող ոյժերու մէջ -տարօնական ոիի յայտնութեան մէկ կերպն է, յաւիտենական եւ ընդհանրարժէք մեր ցեղի համար:
Տարօնականութիւնը ձտում է հայ իրականութիւնը օժտել մամիկոնեանատիպ անձերով, որոնք կարենան քաղցրօրէն մեռնել ցեղի եւ հայրենիքի համար:
Տարօնականութիւնը ձտում է բնականօրէն վերջ տալ հայութեան մէջ ործող միջկուսակցական հայակործան հակամարտութեանը: Ձտում է հոեվերանորոումի ճանապարհով բովանդակ հայութեան ջանքերը կենտրոնացնել մեր ազի ոյութեան էական հարցերի վրա: Հաւատարիմ մամիկոնեան պատամին` տարօնականութիւնը համազային աշխատանքը Հայասատանի ու հայութեան ճակատաիրը բարեփոխելու ործին բեւեռելու ուխտ է:
Տարօնականութիւնը Անտէր-անտիրութեան, տարարութեան եւ հողակորուստի
մորմոքն ու ամօթանքը վերածում է Հայրենատիրութեան:
Հայութեան հերոսանալու միակ ճակատը արտաքին ճակատն է, որի համար միայն կարելի է արժանապէս հերոսանալ` կատարելով մամիկոնեանների ործը:
Տարօնականի համար առանց հայութեան հոենորոչութեան ու առանց մեր ազի
պատմահոեբանօրէն հիմնաւորուած խոր եւ բովոնդակալից վերածննդի, Հայաստանը ապաայ չունի:
Տարօնականութիւնը միայն հզօրանքի ուսմունք չէ, այլ նաեւ ներցեղային սրբութեան փիլիսոփայութիւն, այսինքն` ոչ սովորական բարոյաիտութիւն: Դա ուսմունք է ոչ թէ բոլորի, այլ ընտրեալների համար: Դա կանչ է ուղղուած միայն նրանց, որոնք ընդունակ են բարոյական նորոումի:
Կայ մէկ առաջնորդ եւ դա Մամիկոնեան ուխտն է:
Կայ մէկ երջանկութիւն եւ դա ազի ու հայրենիքի համար մեռնելու
վճռականութիւնն է:
Հայկ Ասատրեան
Որեւէ կազմակերպութիւն, որու մէջ տարօնական ոի, Մեսրոպներու եւ Վարդաններու պաշտամունք չկայ, հայկական կազմակերպութիւն չէ...
Տարօնի պատմական բոլոր ործերն ու արժէքները եղած են համահայկական, որով ՙանկուսակցական՚:
ՙ&
|
|
 |
|
 |
|
|
|
| |
Ń÷øņ÷čź |
|
|
| |
| Ļķ: |
137 |
| Āņ: |
184 |
| Ńš: |
240 |
| ×ņ: |
39 |
| Ļņ: |
170 |
| Ńį: |
151 |
| Āń: |
147 |
| Āńåćī: |
550231 |
| Šåźīšä: |
1604 |
| OnLine: |
3 |
|
|
|
|
